Το Κουτσό

[:προσευχή /στους κήπους της έπαυλης]

Όταν τα όργανα σπάνε και αχρηστεύονται, όταν τα σχέδια ματαιώνονται και δεν έχει πια νόημα η προσπάθεια, ο κόσμος εμφανίζεται με μια παιδική τρομερή δροσιά, αιωρούμενος χωρίς ίχνη στο κενό. Αυτή η δροσιά τυλίγει τις «Ωδές Στον Πρίγκιπα».  Στις γραμμές, τις επιφάνειες και τους όγκους του έργου ο Ασλάνογλου βήμα προς βήμα προφασίζεται «αιώνια άνοιξη» και ορκίζεται  στα πνεύματα μιας ηλιόλουστης χειμωνιάτικης μέρας προκαλώντας  τον Raoul Penman μες στα παράσιτα και τους πομπούς να σπάσει

Το Κουτσό[:το ποτάμι της ηλικίας μας κοιμάται / Θα πάρετε ένα μπουκέτο;]

Απόψε η μνήμη καθηλώνει. Επιμένει σε μέρη που ποτέ δεν πήγε, εκεί, σαν η ζωή να ήταν πιο ευτυχισμένη μόνο και μόνο γιατί θα ήταν διαφορετική. Ας πούμε αν όχι κελάρι, σοφίτα. Αν όχι πέτρινοι τοίχοι, τότε γυάλινοι τοίχοι.

[Το Κουτσό:Μουσική ἑνός κόσμου πού εἶναι στή θέση του]

http://raoulpenman1973.blogspot.gr/

[υπάρχει κάποιος με μια μνήμη·υπάρχει κάποιος με μια μνήμη κουτσή που αναπολεί συνέχεια· που θυμάται τα πάντα ·που δεν καταφέρνει να ξεχάσει και λέει σε κάποιον «θυμήθηκα μια στιγμή που μαρτυρά τη θλίψη σας»·και κάποιος αναπολεί στιγμές χαράς και λέει «ξαναθυμήθηκα μοτίβα χαράς που αναχαιτίζουν την κακία σας»·aπόψε λίγο μετά τις έντεκα με τους Ζήσιμο Λορεντζάτο, Νίκο Παναγιωτόπουλο, Σαμσών Ρακά,  Όλια Λαζαρίδου και Tomas Sidoli  ο ρα0ύλ πένμαν θα αναζητήσει το «Χαμένο Κέντρο» ·και θα το βρει σε μέρα χωρίς σκιά· πάνω στο κόσκινο της άνοιξης · σΤο τρίτο φεγγάρι της χρονιάς ~e΄δώ: https://metadeftero.gr/]

[Το Κουτσό: προς μιαν εμπράγματη ποίηση]

http://raoulpenman1973.blogspot.gr/

{Του πουλιού ο εγκλεισμός δε νομιμοποιείται πουθενά στο σύμπαν / εκτός από ένα μέρος που αυτοαποκαλείται γη / όμως εσύ / είσαι το μπαλκόνι της γης μου»: Δεν υπάρχει πια σκάλα ή συγκυρία – η συγκυρία τράβηξε τη σκάλα καί μείναμε με την ώρα των προφητών. Χαρτογραφώντας την έρημο της εμπειρίας aπόψε λίγο μετά τις έντεκα ο Ra0ul Penman – διακείμενος «ελαφρώς λοξά προς το σύμπαν» – παρουσιάζει το ιβέντ: Με το Καλέμι στα Δόντια | Μια Παράσταση Αυτοκινήτου του Σαμσών Ρακάς. Μια κατάθεση προφορικού λόγου η οποία συνδέει τη διάχυτη απόγνωση της πόλης με την απώλεια του κέντρου της. Στην ουσία -κόκκινο φύλλο μέσα στο τόξο-}
*επανάληψη μιας εκπομπής μύησης σε μια υπόθεση παρασκηνίου της προηγούμενης τρίτης -μιας μέρας που η μικρή αλήθεια έφερνε μαζί της την αλήθεια ολόκληρη – e΄δώ: https://metadeftero.gr/

 

 

Το κουτσό

[:της πιο κατατρεγμένης ευτυχίας / το τέχνασμα / -πρόσχωμεν-]

Απόψε ομάδες χαϊκού κατεβάζουν το φερμουάρ του πλανήτη, ανακαλύπτουν τη μαγική φράση τη θαμπώνουν με το μέλι και τη σιγοτραγουδούν ανάμεσα στους μύκητες της γης. Κι αν δυναμώσεις τον ήχο (αυτό δεν κάνεις γράφοντας σε πτώσεις πιο δοτικές, πιο κλητικές;) αν δυναμώσεις τον ήχο-απλώς φυσάει και κάτι σαν παραμιλητό πέφτει στον κόσμο·

[To Κουτσό: Μία σπουδή στην υποψία]

http://raoulpenman1973.blogspot.gr/

Οι νεωτερικές κοινωνίες μας, οι οποίες ισχυρίζονται ότι είναι εκκοσμικευμένες, στην πραγματικότητα ορίζονται αντιθέτως από εκκοσμικευμένες θεολογικές αντιλήψεις, οι οποίες είναι πολύ πιο ισχυρές καθώς δεν συνειδητοποιούμε την ύπαρξή τους. Ποτέ δεν θα συνειδητοποιήσουμε τι συμβαίνει σήμερα αν δεν καταλάβουμε ότι ο καπιταλισμός, στην πραγματικότητα, είναι μια θρησκεία. Και όπως έχει πει ο Βάλτερ Μπένγιαμιν, είναι η σκληρότερη από όλες τις θρησκείες, διότι δεν επιτρέπει την εξιλέωση… Ας πάρουμε τη λέξη «πίστη». Συνήθως ανήκει στη θρησκευτική σφαίρα. Ο ελληνικός όρος αντιστοιχεί στη βιβλική έννοια της πίστεως. Ένας ιστορικός της θρησκείας που προσπαθούσε να καταλάβει το νόημα της λέξης, μια μέρα περπατώντας στην Αθήνα είδε ξαφνικά μια επιγραφή που έλεγε «Τράπεζα Πίστεως». Μπήκε στο κτίριο και κατάλαβε ότι επρόκειτο για τράπεζα. Ήταν αρκετά διαφωτιστικό γεγονός.

Eπανάληψη της εκπομπής #3 [Στάση Στέγη Ιδρύματος Ωνάση] του ιβέντ http://ypokeimeno.com/kalemi-sta-dontia/ του Σαμσών Ρακάς και του Raoul Penman– λίγο μετά τις 23:00 εδώ: https://metadeftero.gr/

[Το Κουτσό: Με το καλέμι στα δόντια]

: א.אַשְׁרֵי α π ό ψ ε כִּי אִם כּ הָאִישׁ אֲשֶׁר לֹא הָלַךְ בַּעֲ יְהֹוָה חֶפְצוֹρ α δ ι ο φ ω ν ι κ ή μ ε τ α φ ο ρ ά רְשָׁעִים וּבְדֶרֶךְ חַטָּאִים לֹא עָמָד וּבְמוֹשַׁב לֵצִים לֹא יָשָׁב:ד.לֹא כֵן הָרְשָׁע כִּי אִ כַּמֹּץ אֲשֶׁר תִּד: τ η ς θ ε α τ ρ ι κ ή ς π α ρ ά σ τ α σ η ς ד.לֹא כֵן הָרְשָׁעִים כִּי אִ :τ ο υ Σαμσών Ρακάς ג.וְהָיָ שָׁתוּל עַל פַּלְגֵי מָיִם אֲשֶׁר פִּרְיוֹ || μ ε τ ο κ α λ έ μ ι σ τ α δ ό ν τ ι α || יוֹמָם וָלָיְלָה יִתֵּן ν έ o ς κ ύ κ λ ο ς ε κ π ο μ π ώ ν בְּעִתּוֹ וְעָלֵהוּ לֹא יִבּוֹל וְכֹל אֲשֶׁר יַעֲשֶׂה יַצְלִיחַ: τ ο υ ρ α 0 ύ λ π έ ν μ α ν ג.וְהָיָה כְּעֵץ שָׁתוּל עַל פַּלְגֵי מָיִם אֲשֶׁר פִּרְיוֹ |κ ά θ ε τ ρ ί τ η| יִתֵּן בְּעִתּוֹ וְעָלֵהוּ לֹא יִבּוֹל וְכֹל אֲשֶׁר יַעֲשֶׂה יַצְלִיחַ: λ ί γ ο μ ε τ ά τ ι ς έ ν τ ε κ α e΄δ ώ:https://metadeftero.gr/ ד.לֹא כֵן הָרְשָׁעִים כִּי אִם כַּמֹּץ אֲשֶׁר תִּדְּפֶנּוּ רוּחַ: [:ότι δε με αγάπησε / το εκδικούμε / με ακόμη περισσότερη αγάπη] ב.כִּי אִם בְּתוֹרַת יְהֹוָה חֶפְצוֹ וּבְתוֹרָתוֹ יֶהְגֶּה יוֹמָם וָלָיְלָה: γ ι α π ε ρ ι σ σ ό ρ ε ς π λ η ρ ο φ ο ρ ί ε ς τ ο υ ι β έ ν τ μ π ε ς ε δώ: Με το Καλέμι στα Δόντια | Μια Παράσταση Αυτοκινήτου

[Το Κουτσό: θα Ζήσεις Μέσα Στον Δικό Σου Καθεδρικό]

₳πόψε ο Raoul Penman εικάζει και πέφτει έξω. Από ψηλά. Tα ταρώ ευθυγραμμίζονται με τους πλανήτες κι από το στόμα του αναβλύζουν λέξεις, βότσαλα και γλυκάνισος. Σκιές επί (x) σταλαγματιές στο νερό – απλώνονται στο ρίγος. Μέσα σε ραδιοκύματα, καλώδια ή επαναλαμβανόμενες σπείρες οι προβλέψεις του παρασύρονται ψηλά και έπειτα κατέρχονται στα σκοτεινά, σαν χιόνι. Yπό τη δύναμη της βαρύτητας ή των υποσχέσεων ο καθεδρικός του γυαλιού θαμπώνει.

[Το Κουτσό: Σχέδια για να μάθω να υπακούω]

http://raoulpenman1973.blogspot.gr/

Τετράγωνο υπό κατασκευή, αυτό είναι ο κόσμος. Ο καθένας προσθέτει ό,τι μπορεί. Ο καθένας καταλαβαίνει ό,τι θέλει. Η νέα γενιά κληρονομεί όνειρα και διαψέυσεις. Επαναστάσεις και αποτυχίες. Μπορεί κάποιος να κάνει δώρο στο παιδί του το αλφαβητάρι του κόσμου;
Απόψε λίγο μετά τις έντεκα ένα εξηντάλεπτο –σετ απαντήσεων από θραύματα γραφής της Αλεξάνδρας Πλαστήρα, της Έφης Καλογεροπούλου και του Διονύση Καψάλη στρώνουν με γρασίδι τη κοιλιά του raoul penman ενώ αυτός δοκιμάζει μια πρώτη ζαριά και φέρνει ασσόδυο [:http://1-2.gr/] – Κυρίες , κύριοι• ΄Εχουμε κερδίσει και δεν το ξέρουμε – e΄δώ: https://metadeftero.gr/

[To Κουτσό: Ο Καβάφης ανήκει στα μοναστήρια του]

 

http://raoulpenman1973.blogspot.gr/

Η ορθόδοξη εκκλησία τη Μεγάλη Τρίτη, «τιμά» δύο γεγονότα: πρώτον, τη δριμύτατη καταγγελία του Ιησού κατά των θρησκευτικών αρχηγών του Ισραήλ, η οποία μνημονεύεται μέσα από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου (22, 15- 23, 39): τα πολλά «ουαί» για την τυφλή και υποκριτική θρησκεία αυτών οι οποίοι νομίζουν ότι είναι αρχηγοί των ανθρώπων και το φως του κόσμου, αλλά στην ουσία «κλείουν την Βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων…» αλλά και τη γνωστή παραβολή των δέκα Παρθένων (Ματθαίου. 25,1-13). Στην Ακολουθία των Προηγιασμένων Δώρων συνεχίζεται η ανάγνωση από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου στα κεφάλαια 24 (36) 24 και 26 (2). Και εδώ πάλι γίνεται λόγος για τα Έσχατα, για το Τέλος. Απόψε λίγο μετά τις έντεκα εδώ: https://metadeftero.gr/ ανταπόκριση της ακολουθίας Με το Καλέμι στα Δόντια | Μια Παράσταση Αυτοκινήτου. Tις παραβολές που χαρακτηρίζονται «παραβολές των Εσχάτων» θα ψάλλουν –για σας -οι σχιζο-μητροπολιτάνοι μοναχοί Σαμσών Ρακάς και Raoul Penman. Γιατί ναι αγάπες μου – φτάσαμε στο τέρμα. Αυτό είναι όλο. θα τον θυμόμαστε αυτό τον πλανήτη. Ας περάσουμε τώρα στα σοβαρά ζητήματα:- Σε ποιον ανήκει ο Καβάφης;

[Το Κουτσό: Πάσα Ανάσα]

http://raoulpenman1973.blogspot.gr/

Μία συν μία οι νύχτες – Μία συν καμία οι αγέλες. Το αλύχτισμά μας: ντεπόν. Και σαν φεγγάρι: ντεπόν. Αναλφάβητος μπροστά στα φυλλώματα της λεύκας απόψε ο Raoul_Penman πλησιάζει το θρίαμβο ενός πρωτόπλαστου και με τα δυο του χέρια παραμερίζει τη μήτρα για να απολήξει στο φως του καινούριου βιβλίου του Γιώργου Δομιανού «Πάσα Ανάσα» από τις εκδόσεις Υποκείμενο. Βιβλίο που ως ένα άλλο Άσμα Ασμάτων -που δεν του λείπει ο οργασμός- θέτει τα ερωτήματα ως άνθρωπος και ψάχνει τις απαντήσεις σκυλίσια στα χνώτα των φοιτητριών στη σόλωνος, στον ιδρώτα των αγοριών μετά την μπάλα στους αμπελοκήπους, στα κοιτάγματα – σ΄όλα τα κοιτάγματα, που αστόχησαν, που χάθηκαν, παρερμηνεύτηκαν, τιμωρήθηκαν, ξεπέσανε και βάλτωσαν στην επαρχία των παρενθέσεων που δεν κλείσανε ποτέ. Ανταπόκριση μέσα από τη χώρα των σκύλων λίγο μετά τις έντεκα ε΄δώ:https://metadeftero.gr/

Το Κουτσό [:Ὥστε μιά μουσική ἦταν πού πρέπει να ἀκούσω]

Дπόψε πορφυρό αγγείο με πράσινα μύγδαλα υπεύθυνα για τη φωνή του Raoul Penman τραυλίζουν τους χρησμούς καθώς η μαγεία -μήτε πλέον θόρυβος και μήτε ακόμη μουσική – φανερώνει ένα κομμάτι σύννεφο σε μια ηχώ που μπορεί να ψηλαφηθεί με λέξεις. Όλα συνωμοτούν. Τα παθιασμένα προσχήματα. Οι κυνηγημένες ηδονές των βλεμμάτων.

[Το Κουτσό: «Το π-eye (3,14…)»]

http://raoulpenman1973.blogspot.gr/

aπόψε σύγκορμος ο ra0ul_Penman φυλλομετράει το δέκατο έκτο ποιητικό σκεύος ΤΕΦΛΟΝ (και όχι μόνο) αφήνωντας ένα ξεχασμένο ραβασάκι του Νίκου Καρούζου ν΄αποφασίσει τους ποιητές του (:Δήμητρα Κατιώνη, Tomas Sidoli, Ari Banias, Aντωνία Κοσένα)·διάρκεια που έγινε έκταση που ξανάγινε διάρκεια μέσω κάποιου που γράφει κάποιου που διαβάζει που απελευθερώνει ξανά μια στιγμή παγιδευμένη σε μια αβέβαιη διάρκεια. Άκου, ώρα να σωπάσεις,ομορφιά. Σειρά σου κόσμε. λίγο μετά τις έντεκα e΄δώ:https://metadeftero.gr/

[Με Tο Kαλέμι Στα Δόντια – εκπομπή #2: Η Ανάληψη Ευθύνης]

http://raoulpenman1973.blogspot.gr/

Μ΄ένα παλιό ρενώ του ΄13 κι ένα καλέμι στα δόντια ο ποιητής θα ευχηθεί απόψε λίγο μετά τις έντεκα για ένα στίχο που θα του επέτρεπε να διακρίνει «τα μάτια του χάους πίσω από το πέπλο της τάξης», ένα τελετουργικό πανικό, ένα κερί αναμμένο και απ΄τις δύο άκρες-
:η επαναπόδοση της Ποίησης στην καθαρά βέβηλη έφεσή της συνιστά ένα πολιτικό καθήκον ~ απόψε λίγο μετά τις έντεκα στη ραδιοφωνική μεταφορά του ιβέντ Με το Καλέμι στα Δόντια | Μια Παράσταση Αυτοκινήτου ο Ρα0ύλ Πένμαν και ο Σαμσών Ρακάς αναλαμβάνουν την ευθύνη ~ e΄δώ: https://metadeftero.gr/

[Το Κουτσό: :Φῶς στα πέταλα*]

http://raoulpenman1973.blogspot.gr/

Υπάρχει ένα μονοπάτι στην παράδοση που λέει πως όποιος ξέρει δεν μπορεί να διδάξει. Με αυτά τα δεδομένα ό,τι δεν είναι σπαραγμός μέσα στο νόμο χάνει γρήγορα το νόημά του και αυτό είναι μια αληθινή θέση τάξης που πρέπει πάσῃ θυσίᾳ να κρατηθεί.  Απόψε ο Raoul_Penman με τη βοήθεια του Νίκου Παναγιωτόπουλου θα πει ιστορία για λίμνη όπου φυλάγεται το παγκόσμιο κλάμα. Θα μπει δηλαδή στην περιοχή όπου το να μη βρίσκεις λέξεις να ομολογήσεις την αλήθεια είναι συνώνυμο με τη σωτηρία της ψυχής (ὁ καθένας στέκει στόν ἥσκιο τῆς συκιᾶς καί τῆς κληματαριᾶς του).Φως από την περιφέρεια – Σκοτάδι από το κέντρο. Το φως διπλασιάζεται από τη νύχτα. Η νύχτα της βαθιάς  ρίζας – παντοτινή. Βρές τα με το δαίμονα σου και συντονίσου λίγο μετά τις έντεκα e’δώ: https://metadeftero.gr/ (*Πρόταση: Μία σειρά εκπομπών για ένα ποίημα. Μία σειρά εκπομπών για το «Σύσσημον»)