Κραυγάζοντας «αέρα!» στη έφοδο για την ουτοπία

Του Γιώργου Ι. Αλλαμανή

Η πιο μεγάλη ώρα είναι η άδολη προσωπική εμπλοκή στη δράση της Ομάδας. Οχι στα τυφλά. Απ’ τον καθένα ανάλογα με τη δυναμική των ικανοτήτων του. Στον καθένα ανάλογα με την ατέρμονη ενηλικίωσή του. Με αλληλεπίδραση, διαφάνεια και αξιοπρέπεια.

Αγριάλιτι

γράφει ο Βαγγέλης Γαροφάλλου

Έχει πλάκα το πώς μερικά πράγματα εμφανίζονται ξαφνικά και γίνονται κομμάτι της ζωής σου.
«Εγώ και το Μεταδεύτερο», μου είπανε να γράψω. Ξεκινάω με φλασμπάκ, να πρωτοτυπήσω.

Γράμμα από την άλλη πλευρά

γράφει η Θένη Αξιοτοπούλου

Τώρα τελευταία σκέφτομαι αλλιώς τον χρόνο… τελικά ο χρόνος όταν μπαίνει σε αριθμούς δεν είναι τόσο σχετικός.Βέβαια όταν δεν μπαίνει σε αριθμούς, παραμένει μια γη χωρίς σύνορα (πολυπόθητη τώρα, όσο ποτέ). Πόσα χρόνια αυτή η ιστορία με το ραδιόφωνο;