“Καπνίζεις μέσα στο κελί και ο καπνός έγινε άνθρωποι που τραγουδούν και χάνονται. Άφησε τους τάφους στην ησυχία τους και δες τα εκατομμύρια τεμαχισμένα γυαλιά. Ένας τύπος τα χρονομετρά. Καθώς κοιτάζεις, καταπίνεις”. Τζ. Κέρουακ – MEXICO CITY BLUES. Α’ Μέρος. Απόψε 19:00-20:00

“Η ιδέα του ταξιδιού μου φέρνει ναυτία. Έχω ήδη δει, αυτό που ποτέ μου δεν είδα. Έχω ήδη δει, αυτό που ακόμα δεν είδα. Τα ταξίδια, είναι οι ίδιοι οι ταξιδιώτες. Αυτό που βλέπουμε, δεν είναι αυτό που βλέπουμε. Είναι αυτό που είμαστε. Φ. Πεσσόα. ΜΕΡΟΣ Β’. Απόψε 19:00-20:00

“Ξέρω λίγα δέντρα κι ένα πρόσωπο που κοιτάζουνε το πλήρωμα της δημιουργίας. Ξέρω ένα κοχύλι που περιμένει τους νέους πολέμους, που θα σημάνουν το γυρισμό της δημιουργίας. Ξέρω μια γενιά ταμένη στη μεγάλη ανταρσία, που θέλει να τελειώνει με τα πνευματικά τερτίπια και τις αντινομίες του κόσμου”. Ζ. Λορεντζάτος – Μικρά Σύρτις. ΜΕΡΟΣ Β’. Απόψε 19:00-20:00

“Στο θεατράκι του μετρό, κάθε επιβάτης σκηνοθετεί τον εαυτό του. Υπάρχει αυτή η ανάγκη να δώσεις αμέσως στους άλλους τις συντεταγμένες σου. Παρόρμηση του να ανήκεις: αρχαϊκή επιβίωση από την οποία δύσκολα καταφέρνουμε να απαγκιστρωθούμε”. Ρ. Κούρτσιο – ΜΕΤΡΟ. 2ο μέρος απόψε 19:00-20:00

“Πώς μπορώ να πιστέψω αυτούς που λερώνουν τον ουρανό με παραδείσους και τη γη με κόλαση!” G. Corso. “Είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου να καταστρέφονται από ευτυχία και απληστία. Αυτάρεσκοι, της μόδας ποιητές…” A.D. Winans. Αμερικανοί ποιητές Γ’ Μέρος. Απόψε 19:00-20:00

“Ζω πάντα στο παρόν. Το μέλλον δεν το γνωρίζω. Το παρελθόν δεν το έχω πια. Δεν ήμουν ποτέ τίποτε παραπάνω από τα ίχνη και το ομοίωμα του εαυτού μου. Το παρελθόν μου είναι ό,τι ακριβώς δεν κατόρθωσα να γίνω”. Φ. Πεσσόα. Μέρος Α’. Απόψε 19:00-20:00

“Λίγοι φελλοί κατράμι. Σάπια ροκανίδια. Μια τράτα που τραβούν λοξοί ψαράδες. Ένα νησί θεονήστικο από συννεφιά”. Ζ. Λορεντζάτος – Μικρά Σύρτις. Μέρος Α’. Απόψε 19:00-20:00

“Είμαι όλο και πιο ερωτευμένος μαζί σου και μου λείπουν ολοένα πιο πολύ το σπίτι, τα παιδιά, όλος αυτός ο μικρός κόσμος που περισσότερο τον μαντεύω, παρά τον ζω.  Σε τούτη την προχωρημένη ηλικία που κουβαλάω, αυτό είναι πολύ επικίνδυνο.  Εσύ μού είσαι αναγκαία κι εγώ είμαι μονάχα μια συνήθεια”.  Ε. Τσε Γκεβάρα.  Γεννήθηκε 14/6/1928.  Απόψε 19:00 – 20:00

“Δεν είναι ευχάριστο να σε βάζουν στο σταυρό και να σε εγκαταλείπουν εκεί. Είναι πολύ πιο ευχάριστο να ξεχνάς μια αγάπη που δεν τα κατάφερε”. C. Bukowski. “Είμαι ολόκληρος ένα ατελές δωμάτιο γεμάτο υγρή ανάσα, που δραπετεύει μέσα από χάσματα για το πουθενά”. B. Kaufman. Αμερικανοί ποιητές ΜΕΡΟΣ Β’. Απόψε 19:00-20:00

“Εσύ, που προσκυνάς σταυρό ή βωμό, θυμήσου με. Λυπήσου αυτόν που αρματώθηκε τη σάρκα. Οπλίστηκε τα κόκαλά μου. Και διπλοσταύρωσε της μάνα μου τη μήτρα”. Ντύλαν Τόμας. Απόψε 19:00-20:00

“Κάθε αυθαίρετο ρυθμικό πλησίασμα της Μουσικής που δεν παίρνει υπόψη της την εσωτερική ρυθμική αγωγή του στίχου, κινδυνεύει να καταλήξει σε μιαν αταίριαχτη και προδομένη συνουσία”.  Μ. Χατζιδάκις…σαν σήμερα 15/6/1994.  Απόψε 19:00-20:00

“Μπαίνοντας στο βαγόνι, το κύμα της αναπνοής λογαριάζεται αμέσως με την πυκνότητα των στοιβαγμένων κορμιών. Η ανάσα γίνεται μικρή, ρηχή, αντιστρέφεται. Απειροελάχιστες εισπνοές και μεγάλες εκπνοές. Ο κοινωνικός θάνατος έχει κι αυτός μια συγκεκριμένη μυρωδιά”.  Ρ. Κούρτσιο – Μετρό. Μέρος 1ο. Απόψε 19:00-20:00

” Το συκώτι του Προμηθέα, τηγανισμένο στον ιδρώτα του Σίσυφου, είναι το γεύμα που κάτσαμε να φάμε”. P. Goodman. Αμερικανοί ποιητές – Α’ Μέρος. Απόψε 19:00-20:00

“Να μοιράσουμε μεταξύ μας το χαρτονόμισμα που βρήκαμε στο σκουπιδότοπο της γωνίας και θα είμαστε πιο πλούσιοι από χτες.  Πιο φτωχοί από αύριο”.  Β. Γράτσι και άλλοι σύγχρονοι ποιητές από την Αλβανία: Λ. Λουσανάκου, Ι. Αζίζι και Π. Τεφερίτσι.  Απόψε 19:00-20:00

“Απούσες όψεις ανθρώπων αποτραβηγμένων στον εσωτερικό τους κόσμο. Μια μέρα μόνο να μπεις, ο λαβύρινθος του μετρό, σου δείχνει τη δύναμή του. Την ικανότητά του να αποσυντίθεται με τη σειρά του. Ατέρμονη αλυσιδωτή έκρηξη στον άπειρο λαβύρινθο”. Ρ. Κούρτσιο – Μετρό. Στάση 3η, τελευταία. Απόψε 19:00-20:00

-Η ιστορία του ανθρώπου με αηδιάζει.  Τζ. Κέρουακ

-Το σώμα μου είναι σκισμένο στρώμα που πάλλεται ακατάστατα στο πηγαινέλα ανέραστων περαστικών.  Μπ. Κάουφμαν.

-Πώς μπορώ να πιστέψω αυτούς που λερώνουν τον ουρανό με παραδείσους και τη γη με κόλαση; Γκ. Κόρσο.

Απόψε 19:00-20:00