Τρεις τοίχοι κι ένα παράθυρο Πέμπτη στις 21.00

Είχε κρεμάσει τους πίνακές του σαν σφαχτάρια. Όχι δεν μύριζε αίμα, αλλά η κόκκινη μπογιά που έσταζε κάτω από τα τελάρα είχε δημιουργήσει μια μικρή κόκκινη λίμνη.
Μέσα της κολυμπούσαν τα πινέλα του, τα μολύβια και τα σπρέυ που χρησιμοποιούσε. Καθόταν σταυροπόδι, κι ο νιπτήρας που φαινόταν στο βάθος, από λευκός είχε γίνει κόκκινος.
Είχε πλύνει τα χέρια του πριν. Το πρόσωπό του ταξίδευε μέσα στο χρόνο κι έκανε στάσεις σε έργα ζωγραφικής που μαχαίρωναν το ένστικτό του. Έτσι μου είχε πει ένα βράδυ που τον είχα συναντήσει στο μετρό του Παρισιού.
Απόψε ήρθε πάλι στους τρεις τοίχους ο ζωγράφος Francis Bacon.